Ostatnia wieczerza Leonarda da Vinci – ostatni, wspólny posiłek przed pojmaniem Chrystusa. Scena przedstawia moment, kiedy Jezus mówi o zdradzie. U apostołów objawiają się emocje związane z faktem, że zdrady dokona jeden z nich. Leonardo oddaje te emocje w sposób zróżnicowany.
O kompozycji sceny pisze Leonardo w jednym z rękopisów: „Ten, który pił, odstawia naczynie i zwraca głowę w kierunku tego, który mówi. Inny krzyżuje palce i ze zdumionym spojrzeniem odwraca się do swego sąsiada; jeszcze inny demonstruje puste dłonie, unosząc ramiona i otwierając usta ze zdumienia. Kolejny mówi coś swemu sąsiadowi, ten zaś zwraca się ku niemu nadstawiając ucha…”
21 To powiedziawszy, Jezus wzruszył się do głębi i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie wyda». 22 Spoglądali uczniowie jeden na drugiego, niepewni, o kim mówi. 23 Jeden z Jego uczniów – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi. 24 Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? o kim mówi?» 25 Ten, oparłszy się zaraz na piersi Jezusa, rzekł do Niego: «Panie, któż to jest?» 26 Jezus odparł: «To ten, dla którego umoczę kawałek [chleba] i podam mu». Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. 27 A po spożyciu kawałka [chleba] wstąpił w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co masz uczynić, czyń prędzej!» 28 Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. 29 Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. 30 On więc po spożyciu kawałka [chleba] zaraz wyszedł. a była noc.
J 13, 21-30
Ostatnia Wieczerza – fresk Leonarda da Vinci powstał w latach 1495/97.
en. The Last Supper,
