David Gerard urodził się około 1460 a zmarł 13 sierpnia 1523 – był malarzem niderlandzkim, znanym ze znakomitego wykorzystania kolorów, ostatnim wielkim mistrzem szkoły brugijskiej.
Niewiele wiadomo o wczesnym życiu Davida. W jego twórczości widać wpływy takich malarzy jak: Dieric Bouts. Jacob Janszoon i Geertgen Tot Sint Jans. Ostatecznie swój wczesny styl ukształtował w Haarlemie pod kierunkiem A. van Ouwatera.
W 1484 roku Gerard David został członkiem cechu malarzy (św. Łukasza) działającego w Brugii. Był przez kilka lat był członkiem rady cechu , a w 1501 roku zaczął pełnić funkcję dziekana.
Później znalazł się pod wpływem malarstwa Hansa Memlinga. Postacie Davida stały się bardziej naturalistyczne i miękkie. Z tego okresu najważniejszym obrazem jest Sprawiedliwość Kambyzesa (Sąd Kambyzesa; 1498, Brugia, Groeningemuseum) dwa panele, oraz tryptyk Chrzest Chrystusa ( ok. 1502–07).
Są to prace pokazujące mistrzowskie operowanie światłem, objętością i przestrzenią.
W późniejszych dziełach artysty widać wpływ konkurencyjnego malarstwa Antwerpii. Widać, że duże wrażenie na Davidzie zrobiły prace Quentina Massysa, zwłaszcza życie i ruch w jago pracach. Widać to w „Zdjęciu z krzyża” ok. 1495-1515, oraz Ukrzyżowaniu (ok. 1510–15).