Obraz jest częścią ołtarza w Isenheim. Po otworzeniu pierwszej pary skrzydeł tego ołtarza, przygnębienie przemienia się w zachwyt. Widzimy radosną część historii pobytu Chrystusa wśród ludzi. Od Zwiastowania (z lewej srtony) po Zmartwychwstanie, które znajduje się po prawej stronie ołtarza.
W Zmartwychwstaniu, naturalizm ustępuje ekspresji, Grünewald ukazuje tajemniczy, duchowy wymiar tego wydarzenia. Nad otwartym grobem unosi się Chrystus, jakby pozbawiony ziemskiego ciężaru. Jak pisze Louis Réau: „Kompozycja, rysunek, kolor, wszystko podporządkowane zostaje sile wyrazu, która za wszelką cenę musi osiągnąć maksimum”.
Unoszący się w glorii zmartwychwstały Chrystus jest pierwszym w malarstwie ujęciem demonstrującym zanikanie kształtu i barwy w zbyt silnym świetle. Maria Rzepińska 1983